Domina Forum

Waar Club Diana de deuren sluit, opent even verderop in Zundert de nagelnieuwe Saunaclub Le Grand. Puur toeval, en met een totaal andere commerciële seksvariant, meldt de eigenaar. ,,Net als op een hotelkamer, maar dan véél leuker.”

Het is voor bekenden een verbazingwekkende metamorfose, daar aan de Meirseweg. Een beroemde plek, voor velen. Ooit stond er het befaamde café ’t Paaltje. Die naam prijkt nog steeds hoog op de weer witgeverfde gevel van de Franse kap. Later begon de familie Verschueren in de uitgebouwde kroeg de internationaal vermaarde discotheek Barocci, opgevolgd door Club Privilege, de seksclub die enkele jaren geleden ophield te bestaan.

Voor een kapitaal verspijkerd

Zie nu Saunaclub Le Grand. Andere eigenaar, van binnen voor een kapitaal volledig verspijkerd. Hij ontvangt ons gastvrij, maar wil niet met zijn naam, laat staat een foto in de krant. ,,Ik heb niks te verbergen, maar blijf als nieuweling in deze branche nog liever wat anoniem”, zegt hij aan de enorme bar, waar Pools personeel wordt ingewerkt.

Badjassen

Vanaf maandag kunnen sekswerkers en hun potentiële klanten er terecht. Zeven dagen in de week zullen er tientallen dames op zzp-basis aanwezig zijn. De mannen die zich aan de luxe balie melden, mogen na betaling van een standaard entreetarief van 80 euro rechtstreeks door naar de kleedkamers. Om er stuk voor stuk op Le Grand-slippers en in Le Grand-badjassen uit te komen.

,,Iedereen is hier gelijk en wordt hetzelfde behandeld; dat stralen we ook uit met onze badjassen. Bovendien kun je dan geen rare dingen verbergen of meenemen. Telefoon mag wel. Vertegenwoordigers bijvoorbeeld willen toch vaak bereikbaar blijven of tussendoor nog wat afhandelen. Zolang ze er binnen maar geen foto’s mee maken. Da’s verboden, staat in onze 22 huisregels.”

Dagprijzen

,,Feitelijk verlenen wij simpelweg onbeperkt de luxe faciliteiten om elkaar te ontmoeten en seks te hebben. De dames betalen 60 euro per dag, blijven hier net als hun klanten zo lang of zo kort als ze willen. Of ze elkaar leuk vinden en wat ze met elkaar doen en hoe vaak tegen welk bedrag, dat bepalen ze helemaal zelf in goed overleg.”

Niet hoerig

Chic, maar niet té, stond er op zijn verlanglijstje voor de aannemer & co. Luxe, maar ook fris en modern. Mooi én efficiënt. Bedrijfsleider Maja, die de tent met haar vriend Marcel operationeel gaat runnen, geeft trots een rondleiding. Eerder al waren nieuwsgierige buurtgenoten op uitnodiging even op visite. ,,Die keken hun ogen uit, hadden een heel andere uitstraling verwacht. Iets hoerigs, maar niet dit.”

Locker 182

De kleedkamer met 182 lockers en enorme douches zou in geen enkele herensociëteit misstaan. De sauna is klaar, de naastgelegen hamam bijna. In het openbare clubgedeelte met tal van zitjes is ook een erotische cinema. En als een paaldanseres op de marmeren bar haar kunstje wil doen, gaat de kolossale luifel per afstandsbediening omhoog. Naast het ligterras wordt nog gewerkt aan een buitenkeuken.

,,Je wordt als klant voor jouw entreegeld al verwend met drankjes en hapjes, of je nou één uur of vijf uur binnenblijft’’, belooft Maja. Seks mág, maar hoeft niet. Maar als ze eraan willen beginnen, verrichten ze die handelingen louter boven. Dat kan langs de galerij van de club in een van de kamers 1 tot en met 19.

Formule 1 kijken

Keurig in alle opzichten, maar er valt qua kamer niets te kiezen. Tweepersoonsbed, hotelkunst aan de muur, uitgebreide wastafel en een grote box met tissues. Voor een douche moet je in de kleedkamers zijn. ,,Maar je kunt beneden ook nog even Champions League gaan kijken of Formule 1. Hebben we ook. En als je dan nog een keer naar boven wilt en je gedraagt, houdt niemand je tegen.’’

Verdienmodel

Het verdienmodel voor de eigenaar is erbij gebaat dat vooral veel mannen zijn club weten te vinden en hun auto’s achter de metershoge coniferen parkeren. Voor de inkomsten van de zzp’ers die zich elke werkdag met een legaal paspoort moeten laten registreren, draagt hij geen financiële verantwoordelijkheid.

,,Dit is dan ook een totaal ander verdienmodel dan bijvoorbeeld Club Diana had. Daar waren de vrouwen gebonden aan de klanten van de club en werden sociale lasten ingehouden. Hier hebben wij daar geen bemoeienis mee en bepalen ze hun eigen werktijden en inkomsten.”

Geen pooiers

,,Wij zorgen ervoor dat ze veilig en schoon kunnen werken, bepalen niet wat ze met wie moeten doen en hoe vaak. Het is hier volgens mij voor beide partijen beter dan ergens achteraf. En natuurlijk gaan we de vrouwen in de gaten houden; dat ze niet door pooiers worden uitgebuit, dat ze gezond blijven en zich ook laten controleren. Het gaat tenslotte ook om de naam van ons bedrijf.”

De vrouwen die zich tot nu toe hebben aangemeld – er zijn nog vacatures – komen oorspronkelijk uit vooral Nederland, Polen, Bulgarije en Roemenië. Als de saunaclub eenmaal bekender is, zouden er wellicht wel honderd emplooi kunnen vinden, is de inschatting.

Knallen

,,De een komt hier voor de hele week, de ander voor een paar middagen of avonden. Vrijheid, blijheid”, aldus de eigenaar, die uitgebreid door de gemeente Zundert is gescreend en de vereiste exploitatievergunningen voor het horecabedrijf en de seksinrichting op zak heeft. ,,Na de overname van het pand heb ik hier drie jaar keihard naartoe gewerkt en geleefd. Nu moeten we met z’n allen gaan knallen.”

Bron: https://www.smdome.com/toch-nog-seksclub-in-zundert-vrijheid-blijheid-in-saunaclub-le-grand/

Exploitanten zien geen brood meer in seksbedrijven. Sinds de legalisering van de prostitutie in 2000 is het aantal bedrijven flink teruggelopen. Hierdoor zijn er minder legale plekken waar sekswerkers hun beroep kunnen uitoefenen. Dat blijkt uit onderzoek van Pointer. Van de 1350 bedrijven zijn er inmiddels nog zo’n 250 over.

Volgens exploitanten is het vaak niet meer rendabel om een bordeel, erotische massagesalon of escortbedrijf te starten. Zo kost het veel moeite en tijd om bij gemeenten een vergunning te krijgen. Vaak is in het bestemmingsplan geen rekening gehouden met de komst van een seksbedrijf.

“Op dit moment vraagt er bijna niemand meer een vergunning aan”, zegt André van Dorst van de Vereniging Exploitanten Relaxbedrijven (VER). “Gemeenten hebben nu verschillende middelen om de vestiging van een seksbedrijf binnen de gemeentegrenzen bijna onmogelijk te maken. Exploitanten hebben op voorhand de moed opgegeven.”

Ook raamprostitutie staat onder druk: momenteel wordt het in tien gemeenten toegestaan. In 2000 waren dat nog twaalf gemeenten. Van 2016 tot 2019 is raamprostitutie ook kortstondig toegestaan in Heerenveen. Nadat de vergunningen voor twee bordelen verliepen, besloot de gemeente om deze niet meer te verlengen.

Uitsterfconstructie

Sinds de opheffing van het bordeelverbod in 2000 zijn gemeenten verantwoordelijk voor het prostitutiebeleid. Door de toename van aandacht voor mensenhandel en uitbuiting zijn gemeenten huiverig voor het verlenen van vergunningen, concludeert Rodney Haan, criminoloog bij het CCV, een stichting die gemeenten adviseert op het gebied van prostitutiebeleid.

“Het heeft geleid tot een uitsterfconstructie”, zegt Haan. “Gemeenten hadden vroeger wel vier tot vijf vergunningen voor seksbedrijven. Het aantal vergunningen is flink afgenomen en soms is het helemaal niet meer mogelijk om een seksbedrijf op te starten.”

Prostitutiebedrijven hebben ook te maken met ‘schaarse vergunningen’. Dit betekent dat een exploitant een vergunning kan krijgen voor de periode van drie tot vijf jaar. Het is onzeker of de ondernemer dan opnieuw een vergunning krijgt, omdat er dan ook weer andere exploitanten voor in aanmerking kunnen komen.

André van Dorst van de VER: “Dat is voor veel ondernemers financieel een te groot risico. Een exploitant bedenkt zich wel drie keer of hij een bedrijf opstart als hij binnen een aantal jaren zijn investeringen en goodwill weer ziet verdampen.”

Coronacrisis

Ook de sekswerkers zelf gaan tegenwoordig minder snel in een seksbedrijf werken. Als ZZP’er hebben ze niet te maken met allerlei inhoudingen die ze aan de exploitant kwijt zijn.
De coronacrisis heeft dat volgens Rodney Haan van de CCV alleen maar versterkt, omdat sekswerkers niet voor de compensatieregelingen in aanmerking komen.
Header bij nieuwsartikel sekswerkers
Gemeenten maken zelfstandig sekswerk vanuit eigen woning onmogelijk

“Sekswerkers zijn toen veel voor zichzelf gaan werken, omdat ze anders geen inkomsten meer hadden.” Uit onderzoek van Pointer blijkt dat ruim 4000 sekswerkers zelfstandig klanten in hun eigen woning ontvangen. Het werkelijke aantal ligt waarschijnlijk nog hoger, omdat veel sekswerkers onder de radar blijven. Zelfstandig sekswerk vanuit de eigen woning is in veel gemeenten niet toegestaan.

Luister zondag Pointer om 19:45 uur op NPO Radio 1.

Bron: https://pointer.kro-ncrv.nl/aantal-seksbedrijven-flink-afgenomen

De rosse buurten in Den Haag blijven voorlopig bestaan zoals ze zijn. Het stadsbestuur wilde honderden prostituees laten verhuizen naar een nieuwe werkplek, maar de gemeenteraad ziet dat niet zitten. Daarom heeft de gemeente de plannen ingetrokken.

Den Haag heeft twee buurten met raambordelen. Dit zijn de Geleenstraat en de Hunsestraat in de buurt van station Den Haag HS en een eindje verderop de Doubletstraat. “Verplaatsing is geen optie, het draagvlak ontbreekt”, zei wethouder Anne Mulder (VVD) woensdagavond. Zijn partij trok als laatste de steun voor de verhuizing in.

De gemeente kondigde de verhuizing vorig jaar aan. De prostituees zouden moeten verkassen naar de zogenoemde Sporendriehoek. Dat is waar de spoorlijn Den Haag-Utrecht kruist met de spoorlijn Leiden-Rotterdam. Het ligt tussen de stations Den Haag Centraal en Den Haag HS en bij de nieuwe wijk Binckhorst. Daar had een nieuw “erotisch centrum” gebouwd moeten worden.

Volgens de gemeente zou het daar beter mogelijk zijn om mensenhandel tegen te gaan en zouden de sekswerkers een veiligere en hygiënischer werkplek krijgen. Bovendien zou de verhuizing beter zijn voor de leefbaarheid in de buurten waar de bordelen nu zitten.

Het terrein waar de prostitutiezone had moeten komen, is eigendom van de NS. Die zou het voor 25 jaar in erfpacht uitgeven aan de gemeente. Dat betekent dat de NS over 25 jaar de grond zou kunnen opeisen, het complex misschien gesloopt zou moeten worden en de prostituees weer zouden moeten verhuizen. Bovendien zijn de meeste partijen bang dat er gemeenschapsgeld in het project zou moeten worden gestoken.

Bron: https://www.msn.com/nl-nl/nieuws/binnenland/verhuizing-sekswerkers-haagse-rosse-buurten-definitief-van-de-baan/ar-AARCm2p?ocid=msedgdhp#image=1

Betere werkomstandigheden voor de lokale raamprostituees en nieuwe kansen voor de Geleen- en Doubletstraat. Er is best veel te zeggen voor de komst van een Haagse prostitutiezone bij de Binckhorst. Toch nadert de kans dat het eroscentrum in de Sporendriehoek er daadwerkelijk komt de nul.

De verhuizing van de raamprostitutie van de Geleen- en de Doubletstraat naar een nieuwe prostitutiezone bij het Schenkviaduct blijft politiek vuurwerk opleveren. In de raadzaal knalde het afgelopen week nog toen het op het oog zo sympathieke plan besproken werd. Het geloof in een sekswerkersvriendelijk eroscentrum neem met de dag af. Maar waarom?

1 Het mag de gemeente geen cent kosten.

De nieuwe rosse buurt mag Den Haag geen cent gaan kosten. Het stadsbestuur steekt drie miljoen euro in onderzoeken naar de haalbaarheid van het nieuwe erotische centrum, maar dat is het dan ook. De markt zal het moeten doen, zoals het een plan betaamt, dat vooral door de Haagse VVD bedacht is en gedragen wordt.

Maar kan dat ook? Utrecht zette onlangs een streep door de vierde poging om een marktpartij haar nieuwe prostitutiezone te laten realiseren. In Amsterdam lijkt men realistischer als het gaat om de verhuizing van een deel van de wallen naar een nieuw erotisch centrum. ,,Dat heeft wel financiële consequenties’’, zei burgemeester Halsema vorig jaar.

2: De raamexploitanten willen niet.

De raamexploitanten zien na 3,5 jaar van onderzoek nog altijd geen heil in de nieuwe rosse buurt. ,,Wij zijn tegen’’, zei een woordvoerder van belangenorganisatie de Rode Paraplu die 16 van de 18 exploitanten in de Geleen- en de Doubletstraat vertegenwoordigt, vorige maand nog ondubbelzinnig. Ook Den Haag zelf noemt het inmiddels ‘niet aannemelijk’ dat na verder haalbaarheidsonderzoek alle exploitanten alsnog mee zouden willen doen.

3: Uitkopen kost te veel geld

Vrijwillige verhuizing wordt dus lastig. En dan komt het aan op het uitkopen van exploitanten Dat wordt een kostbaar zaak, waarschuwt hun organisatie Rode Paraplu die verwijst naar de drie miljoen euro aan planschade die alleen Binck36 al (in het gunstigste geval) denkt te hebben: ,,Dat bedrag valt in het niet bij de claim die wij zullen neerleggen bij een gedwongen verplaatsing of onteigening.’’ En ja, ook als er uiteindelijk maar een paar exploitanten uitgekocht moeten worden, kost dat Den Haag flink geld. En dat is dus niet volgens afspraak.

Volgens de onderzoekers is de business case voor de nieuwe prostitutiezone haalbaar, maar die hebben de uitkoopkosten dus niet meegerekend. Ook de schadeclaims en de bereikbaarheid van het gebied vormen nog een flink (financieel) risico.

4: Een prefab peespaleis?

Den Haag mag de grond in de Sporendriehoe gek sowieso voor 25 jaar pachten van de NS. Maar die kan de locatie daarna weer opeisen. En wat dan? Volgens onderzoeker Heijmans moet de gemeente in dat geval voor een alternatieve plek voor het eroscentrum zorgen. Ja echt, dan moet het eroscentrum in zijn geheel verplaatst gaan worden. Het bedrijf wil daarom een ‘demontabelbouw ontwikkelen aan de hand van een aantal basisunits’. Dat wordt, kortom, een prefab peespaleis. Op hoeveel manieren zou dit – laten we zeggen – onorthodoxe idee kunnen mislukken?

5: De politiek wil het niet

De politiek is ook niet gek. De complete oppositie wil inmiddels stoppen met het plan. En de coalitiegenoten van de VVD zijn evenmin blij. Zij willen niet dat het stadsbestuur nog meer geld uitgeeft aan onderzoek, voordat de gemeenteraad zich nog eens heel goed over nut en noodzaak van de prostitutiezone gebogen heeft. Dat ziet er dus niet gunstig uit.

Bron: AD.nl

Was prostituee ‘Kim’ nou slachtoffer of dader? Of allebei. Feit is dat ze een klant letterlijk en figuurlijk compleet uitkleedde met leugenachtige smeekbedes. Hij verkocht zijn auto’s, trok zijn creditcard leeg, sloot leningen af, en was uiteindelijk 47.000 euro lichter.

De Utrechtse zou torenhoge schulden hebben. Haar moeder zou terminaal zijn. En ze kon de latere begrafenis niet betalen. Ook had ze een aanbetaling nodig om een huis te kunnen huren. En zei ze dat ze vrijgekocht moest worden van een groep mannen zodat ze uit de prostitutie kon stappen.

Waar de jonge vrouw – ze was 19 toen het speelde – ook mee kwam, haar kersverse suikeroom kwam over de brug. Tot hij erachter kwam dat zij niet ‘Kim’ was, maar via een slinkse manier uit was op zijn kapitaal. Ze trok samen op met haar ex en twee anderen. Dit trio werd al veroordeeld tot cel- en taakstraffen wegens mensenhandel en oplichting. ‘Kim’, die afwezig was bij de rechtbank, hoorde via haar raadsman maandag vier maanden cel tegen zich eisen voor haar aandeel in de oplichtingspraktijken.
Labiele Utrechter

Uit het omvangrijke dossier kwam een ontluisterend beeld naar voren van een naïeve, ietwat labiele Utrechter (‘Ik was compleet verliefd op haar’) die volledig in de val trapte die Kim – actief in Baarn en Utrecht – voor hem opzette. Hij maakte grote sommen geld naar haar over of betaalde haar cash. In werkelijkheid werd de rekening beheerd door haar ex.

Dat maakte de zaak tegen ‘Kim’ volgens de openbaar aanklager tot een worsteling. ,,Is ze nou slachtoffer of verdachte? Wij zijn ervan overtuigd dat ze allebei was. Ze heeft bij het oplichten van het slachtoffer een cruciale rol gespeeld. Ze zette een advertentie op seksjobs.nl, en al rap gaf hij haar grote bedragen. In ruil zou hij acht keer seks hebben gehad. Maar hij droomde van een gezamenlijke toekomst als ze vrij was gekocht.’’ Het OM betwijfelt of Kim, die alle schuld op zich neemt, daadwerkelijk over al het geld heeft kunnen beschikken.
Geraffineerd

Het bedrog speelde zich af tussen februari 2016 en juni 2017. De verdachten gebruikten wisselende manieren om de gul gevende suikeroom te bewerken. Dan weer kreeg hij sms’jes van Kims ‘vader’ die om meer geld vroeg, dan weer dook er iemand op die tegen betaling wel wist hoe hij haar los kon weken bij haar pooiers. Uiteindelijk werd hij helemaal kaalgeplukt. ,,Hij is compleet de vernieling in geholpen’’, zei de officier van justitie. ,,Op een uiterst geraffineerde manier. Misschien wel belangrijker dan de eis voor detentie is dat het berooide slachtoffer al zijn geld terug krijgt.’’

Haar raadsman zei grote moeite te hebben met de eis. ,,Ik heb niet de illusie dat ze niet veroordeeld wordt voor medeplegen, maar dat ze opnieuw gedetineerd raakt, vind ik geen goed idee. Ik verzoek de rechtbank met klem dat anders op te lossen. Cliënt is voor een heel behoorlijk gedeelte zelf slachtoffer. Ze besefte pas achteraf wat er is gebeurd. 19 was ze toen ze op straat kwam te staan. Ze is vervolgens gemanipuleerd en gebruikt. Zij zagen haar als werkneemster. Ze zei letterlijk: ik ben prostituee omdat het móet en niet omdat ik dat zelf wil. Het zijn standaardteksten uit zaken waarin mensenhandel een rol speelt.’’

Daarin zie je, voegde hij toe, ook vaak dat prostituees hun ‘bazen’ uit de wind houden. ,,Ze heeft waarschijnlijk geen cent van de opbrengst gezien.’’ De openbaar aanklager nuanceerde dat beeld. ,,Ze komt – zo blijkt uit het strafdossier- ook over als iemand die wel degelijk voor zichzelf opkomt, en zich niet honderd procent laat manipuleren.’’

De rechtbank doet op 29 november uitspraak.

Bron: https://www.ad.nl/utrecht/is-kim-19-geraffineerde-prostituee-die-suikeroom-47-000-euro-aftroggelde-of-werd-ze-gedwongen-br~a3678e2f/

Acht jaar nadat de seksboten aan het Zandpad zijn gesloten, is een nieuwe prostitutiezone in Utrecht verder weg dan ooit. Een oud-minister moet nu uitkomst bieden. Vier vragen over het Nieuwe Zandpad, een van de langst slepende dossiers in de Utrechtse politiek.

Waarom trekt Utrecht niet de stekker uit de prostitutieplannen?

Een aantal politieke partijen zou niets liever doen dan het hele dossier in de papierversnipperraar gooien. De zoektocht naar een exploitant voor het Nieuwe Zandpad heeft voor hen al te lang geduurd en te veel geld gekost.

,,Toch zijn we niet naïef’’, zei Rachel Streefland van de ChristenUnie onlangs. ,,Sekswerk is en blijft in de stad.’’ Een ruime meerderheid van de gemeenteraad is het erover eens dat Utrecht de ogen niet kan sluiten voor sekswerkers, die een legaal beroep uitoefenen. De ambitie is en blijft om een goede en veilige werkplek voor hen te zoeken.

Waarom heeft burgemeester Dijksma nu oud-minister Winnie Sorgdrager benaderd?
Het is een beproefde methode in de (landelijke) politiek. Als je er in een langslepend dossier niet meer uitkomt, stel je een commissie in die je adviseert over de vraag: hoe nu verder? En dat is wat burgemeester Sharon Dijksma – die het politieke vak in Den Haag leerde – doet, nu het voor een vierde keer is mislukt om een exploitant voor het Nieuwe Zandpad te vinden.

Oud-minister van Justitie Winnie Sorgdrager is gevraagd een commissie van experts te vormen. Deze commissie moet met een voorstel komen over de toekomst van sekswerk in Utrecht.

Hoe groot is de kans dat commissie Sorgdrager voorstelt door te gaan met Het Nieuwe Zandpad?
Het ligt niet voor de hand dat de experts de gemeente gaan adviseren voor een vijfde keer een exploitant te zoeken. Dit lijkt na vier mislukte pogingen een doodlopende weg. Bovendien is de vraag of er acht jaar na de sluiting van de seksboten in de Vecht nog behoefte is aan een klassieke prostitutiezone waarin sekswerkers achter ramen werken.

Burgemeester Dijksma heeft er in een brief aan de gemeenteraad al op gewezen dat de seksbranche, mede door de coronacrisis, is veranderd. Afspraken tussen prostituees en klanten worden online gemaakt en werkplekken zijn niet zelden bij sekswerkers thuis.

De commissie Sorgdrager wordt ook niet gevraagd hoe het Nieuwe Zandpad alsnog kan worden gerealiseerd, maar hoe Utrecht kan bijdragen aan de positieverbetering van sekswerkers en het creëren van veilige werkomstandigheden. De seksboten langs het Zandpad en de ramen in de Hardebollenstraat werden in 2013 gesloten omdat er sprake zou zijn van mensenhandel.

Wat vinden de sekswerkers van dit alles?
Een aantal (voormalige) sekswerkers die het dossier sinds 2013 volgt, heeft geen goed woord over voor de wijze waarop de gemeente het aanpakt. Ze voelen zich aan het lijntje gehouden en voor de gek gehouden. Ze vragen zich hardop af of de ambtenaren en bestuurders er niet bewust op uit zijn geweest om het Nieuwe Zandpad te laten mislukken en de raamprostituees definitief de stad uit te jagen.

Dat Utrecht thuiswerk wil toestaan, wordt toegejuicht. ,,Maar dat is nog steeds geen oplossing voor de 330 sekswerkers die de dupe zijn geworden van de sluiting van het Zandpad’’, aldus een van vrouwen die tot het einde op de seksbootjes in de Vecht werkte.

Bron: https://www.ad.nl/utrecht/utrecht-neemt-afscheid-van-het-nieuwe-zandpad-maar-wil-sekswerkers-niet-laten-stikken~aa87f8a2/