Categorie: Media

De Telegraaf, 23-2-2019

Socioloog: het wordt hoog tijd om weer gezamenlijk trots te zijn op ’s lands bekendste rosse buurt

Deining op de Wallen. ’Sluit alle peeskamertjes’, roepen linkse partijen. ’Haal raamprostitutie terug naar de stegen’, pareert Ondernemersvereniging Oudezijds Achterburgwal, boos over de ’stigmatisering’ van de wijk. Vanuit het gapend gat tussen de strijdende kampen meldt socioloog Laurens Buijs: het wordt hoog tijd om weer gezamenlijk trots te zijn op ’s lands bekendste rosse buurt. „Politici misbruiken de prostituees.”

Wulps sloeg ze een stola van protserige veren om haar nek, van achter een raam met een rood lampje lonkend naar mannen, zoals prostituees op de Wallen dat al eeuwen plegen te doen. Wie die dame van lichte zeden was? Jeanine van Pinxteren, destijds (2010) lijsttrekker van GroenLinks in Amsterdam. De hoer acteren als ludieke verkiezingsstunt.

De PvdA beweerde in dezelfde strijd om de kiezers dat alle prostituees die na twee uur ’s nachts in ’s lands bekendste rosse buurt werken slachtoffers zijn van vrouwenhandel en dat de Wallen daarom vanaf dat tijdstip op slot moesten. ’Vertrutting!’, riep Van Pinxteren en ging als gebaar zelf even achter zo’n raam zitten, roepend: ’Seks, drugs en rock & roll horen erbij in Amsterdam.’
Uitgebuit

Nu Asschers tienjarenproject ’1012’ (de postcode van de wijk) om raamprostitutie uit te bannen faliekant is mislukt, begint het politieke spel opnieuw. PvdA-volgelingen van Asscher, opduikend in clubs als Vereniging Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad en bureau Onderzoek Informatie en Statistiek (OIS), sturen bij de gemeente Amsterdam aan op het verbieden van raamprostitutie op de Wallen. En hoe reageerde GroenLinks-burgemeester Femke Halsema, partijgenoot van ’gelegenheidssekswerker’ Van Pinxteren? ’Het etaleren van kwetsbare vrouwen is niet acceptabel.’

Laurens Buijs, socioloog verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, al jarenlang gespecialiseerd in de rosse buurt en verantwoordelijk voor het rapport Macht Op De Wallen, wordt er moedeloos van.

Tien jaar geleden wist Asscher het zeker: de overgrote meerderheid van de prostituees op de Wallen wordt uitgebuit door criminelen. Hij voegde er zelfs aan toe: ’Wie tegen mijn beleid is, is vóór vrouwenhandel’. Nu wordt gerept over ’mogelijk’ 255 slachtoffers in de raamprostitutie. Bewijzen voor die cijfers zijn in al die jaren echter niet geleverd.

„De cijfers waarmee wordt geschermd zijn politieke instrumenten, totaal niet wetenschappelijk onderbouwd en dat stuit mij tegen de borst”, zegt Buijs.

Hij gaat nog een stap verder: „De Wallen zijn een speelbal van politici en hoge ambtenaren, die het gebied zien als investeringsproject en daarbij de prostituees misbruiken. De heren en dames blijven roepen dat hun beleid gericht is op het verbeteren van het leven van de sekswerkers, maar de vrouwen bij hun plannen betrekken was te veel gevraagd.

Buijs waakt ervoor om de seksbranche op de Wallen te romantiseren. „Er zitten rotte appels tussen, sommige ondernemers in het gebied zijn bepaald geen lieverdjes, maar de meesten zijn te goeder trouw en welwillend. Ik snap dat de gemeente de branche kritisch bekijkt, want ieder slachtoffer van vrouwenhandel is er één te veel. Maar het spel dat nu op de Wallen wordt gespeeld, heeft niets met het beschermen van vrouwen te maken.”

De wetenschapper verbaast zich over de hypocrisie in de aanpak. „Ooit waren we in dit land trots op onze vrijheden. Vrouwen die er openlijk voor uit konden komen dat ze hun geld met seks verdienden, vooral linkse partijen schermden er mee. Nu roepen dezelfde partijen dat het vernederend is wanneer prostituees achter een raam zitten. Ze schurken daarmee aan tegen de broeders van de biblebelt, die ze vroeger verfoeiden. Fundamentalistische christenen noemen raamprostitutie zondig, socialisten vrouwenonderdrukking, maar hun standpunt is feitelijk hetzelfde. Zo on-Nederlands. Prostitutie is er en zal altijd blijven bestaan. De vraag is alleen: hoe ga je er mee om?”
Lees “Kloof tussen rode lampen en designpandjes splijt de Wallen” verder

Amsterdam moet ramen op de Wallen sluiten en vervangen door besloten bordelen. Dit stellen de jongerenpartijen van D66, VVD en CDA zaterdag in een opiniestuk in Het Parool.
Het Parool 9 februari 2019

Dwars, de jongerenpartij van GroenLinks, steunt het pleidooi en had de brief aan de krant ondertekend, maar trok zich op het laatste moment terug, omdat de partijen het niet eens konden worden over nuances.

De jongerenpartijen willen dat sekswerkers minimaal één jaar in Nederland wonen, voordat ze aan het werk mogen. “Genoeg is genoeg, grijp in op de Wallen,” schrijven de voorzitters van de Jonge Democraten (gelieerd aan D66), de JOVD (VVD) en CDJA (CDA). “Wij, de Amsterdamse jongeren, zijn tot de conclusie gekomen dat wat je standpunt over sekswerk ook is, de huidige situatie moeilijk de bedoeling kan zijn.”

Toeristenattractie
De Wallen zijn een toeristenattractie geworden, aldus de voorzitters. “Dit moet stoppen. Of je beeld van menswaardigheid nou is gevormd door humanistische of confessionele ideeën, dit circus, deze publieke vleeskeuring, is vernederend.”

Ze roepen de burgemeester en gemeenteraad op om ramen te sluiten en te vervangen door besloten bordelen, het liefst op verschillende plekken in de stad, waarvan de Wallen er één kunnen zijn.

Om er zeker van te zijn dat sekswerkers een keuze hebben gemaakt en hier ook iets anders hadden kunnen doen, stellen de jongeren de eis dat ze minimaal één jaar in Nederland wonen voordat ze sekswerk mogen aanbieden.

De jongerenpartijen reageren hiermee op een serie van Het Parool en AT5 over de Wallen.

Het is een opmerkelijke combinatie; CDA, GroenLinks, VVD en D66 kijken in de gemeenteraad heel anders aan tegen prostitutie op de Wallen, conservatief versus progressief. Dit viertal heeft een meerderheid in de raad.

ALMELO – Het Openbaar Ministerie eist vier jaar gevangenisstraf tegen Herman W. (42) uit Almelo voor uitbuiting van buitenlandse prostituees. Zijn vader Berend W. (72) uit Vriezenveen heeft zich volgens het OM schuldig gemaakt aan witwassen van crimineel geld, maar hoeft niet de cel in.
AD 4-2-2019

Maandag eindigde een mega-strafzaak rond mensenhandel in Twente en Zwolle met de zaken tegen vader en zoon W. die beiden niet kwamen opdagen. Herman houdt zich schuil omdat hij 1.169 dagen de cel in moet voor drugsdelicten. De politie zit hem op de hielen, zo werd bekend. Vader Berend kon volgens zijn advocaat Brian de Pree de druk van de strafzitting niet aan.

Lapzwans

Officier van justitie Maarten Noordzij vertelde dat vader een slechte verstandhouding met zijn zoons heeft. Hij vindt ze lapzwansen die zich met criminaliteit bezighouden en tegen de lamp lopen. Een andere zoon is eerder veroordeeld voor mensenhandel en nu hangt Herman hetzelfde boven het hoofd.

Via de bankrekening van vader Berend waste volgens de officier Hermans levensgezel Julia R. (49) uit Almelo 50.000 euro crimineel geld wit, dat ze gebruikte om in Almelo een appartement te kunnen kopen. Officier Noordzij beschreef dat Berend twijfelde over de legale herkomst van het geld. Hij had het niet op zijn rekening moeten laten storten. Noordzij acht Berend schuldig, maar vindt het niet nodig een straf op te leggen. De man heeft onder de zaak geleden en is op leeftijd.

Advocaat De Pree pleitte voor een volledige vrijspraak. Hij benadrukte dat Berend eerst naar zijn boekhouder is gegaan om na te vragen of het wel kon. Omdat een deel van het geld van zijn rekening meteen naar een notaris werd overgemaakt, kreeg Berend nog meer de indruk dat het wettelijk in de haak was. Tenslotte was er ook nog een akte uit Roemenië waaruit hij kon opmaken dat het geld een schenking van de moeder van Julia R. betrof. Overigens denkt het OM dat die akte vals is.

Zonder condoom

Officier Noordzij ziet in Herman W. en Julia R. de hoofdverdachten van grootschalige mensenhandel. Hij eiste daarom tegen hem dezelfde straf als aan het begin van de zittingsreeks tegen Julia R.: vier jaar. Hij vatte de argumenten samen: W. haalt een kansarme vrouwen uit het buitenland als prostituee naar Nederland, regelt huisvesting, laat hen driekwart van hun inkomsten afstaan, maakt misbruik van zijn overwicht, maakte ze afhankelijk door de klantenwerving te doen en haalt soms zelf het geld bij ze op. Noordzij: “Hij sprak over de vrouwen als handelswaar. ‘Neuk ze een paar keer en dan komen ze wel voor je werken’. Zo appten ze met elkaar. Alle vrouwen werden bewogen tot werken zonder condoom. Dit heeft niets meer met prostitutie als een vrij beroep te maken”.

Vrijspraak

In deze zaak eiste de officier de afgelopen weken vrijspraak voor Ani Drule (33) uit Roemenië die een huis heeft in Zwolle van waaruit een prostituee van W. en R. werkte. Ze speelde geen rol in de uitbuiting. Ook voor Johny F. (35) uit Vriezenveen vroeg hij vrijspraak, hoewel hij ervan overtuigd is dat hij ‘dik in de illegale prostitutie zit’. Maar het onderzoek heeft onvoldoende aan het licht kunnen brengen welke prostituees hij slachtoffer zou hebben gemaakt. Tenslotte was de rol van Anton S. (57) uit Gildehaus die voor R. en W. een seksadvertentie plaatste zo gering en wist hij niet dat de Poolse, die daarop kwam zou worden uitgebuit, dat ook hij volgens de officier moet worden vrijgesproken.

Leontina S. (41) uit Roemenië verdient een werkstraf van 180 uur en drie maanden voorwaardelijke gevangenisstraf. Zij haalde voor R. en W. een vrouw naar Nederland en wist hoeveel geld ze moest afstaan. Tegen de dochter Diana (25) van Julia R. eiste Noordzij een half jaar gevangenis.

De rechtbank doet 1 maart uitspraak.

Burgemeester Peter Oskam heeft in de afgelopen drie maanden twaalf woningen in Capelle aan den IJssel gesloten. In de huizen vond illegale prostitutie plaats of werd in drugs gehandeld.
AD 4-2-2019

De combinatie van oplettende omwonenden en de nieuwe harde aanpak van de gemeente hebben geleid tot het hoge aantal sluitingen. In de maanden november, december en januari zijn op last van de burgemeester twaalf woningen gesloten.

Afgelopen week waren drie woningen in de wijk Schollevaar-Oost aan de beurt. In één van die gesloten panden werd enkele weken eerder een hennepkwekerij aangetroffen. In een andere woning werd een hoeveelheid drugs, een nepvuurwapen en enkele patronen voor een echt vuurwapen aangetroffen.

Overlast

In vier van de twaalf gesloten woningen vond illegale prostitutie plaats. Prostituees waren daar aan het werk zonder de juiste papieren. Omwonenden hadden hier overlast van en trokken aan de bel. Het kan bewoners bijvoorbeeld opvallen dat er veel mannen aan de deur staan. Het kan ook nog weleens voorkomen dat er meermaals op het verkeerde nummer wordt aangebeld.

De illegale praktijken werden ook opgemerkt door het Capels Interventie Team dat in 2017 werd opgericht. Dat team, dat bestaat uit de gemeente, politie, justitie en nog een tal van organisaties, richt zich op ondermijnende criminaliteit binnen de gemeente.

Burgemeester Peter Oskam zet als regionaal portefeuillehouder mensenhandel fors in op de aanpak van mensenhandel, uitbuiting en drugssmokkel. De overige acht woningen werden gebruikt voor handel in soft- en harddrugs. Acht panden werden gesloten in Schollevaar, twee in Schenkel, één in Middelwatering en één in Oostgaarde.

Spoedsluitingen

De burgemeester kan na het constateren van strafbare feiten panden voor drie tot zes maanden sluiten. Bij prostitutiepanden kan wanneer bij controles ook het Regionaal Controle Team Prostitutie en Mensenhandel aanwezig is tot spoedsluitingen worden overgegaan. Dat is in de afgelopen drie maanden twee keer voorgekomen in Capelle.

De woordvoerder van de burgemeester laat weten dat de komende tijd ingezet blijft worden op het sluiten van panden waar illegale prostitutie of drugshandel plaatsvindt.

De Telegraaf, vandaag

Amsterdam – De aantrekkingskracht van de Wallen is immens. Tienduizenden toeristen vergapen zich ieder weekend aan het red light district. In hun kielzog komen zakkenrollers, (nep)dopedealers en ander gajes mee. Maar zelfs gebiedsverboden houden deze lieden niet tegen. De politie heeft gekozen voor een unieke aanpak: vier nachten per maand veegt een team van ’stille’ agenten het historische gebied schoon.

Rachèl en Thijs krijgen een commando door hun oortjes, schieten de Damstraat over en grijpen een drugsdealer vast. Hij is stomverbaasd over de snelheid van insluiten. Hij zag alleen maar toeristen om zich heen. Terwijl een groep lallende Engelsen langsloopt, leggen de stille agenten handboeien om. Een politiebus verschijnt snel ter plaatse. Slechts een enkeling heeft het bliksemoptreden opgemerkt.

De actie in de binnenstad van het doelgroepenteam Bert – vernoemd naar initiatiefnemer en oud-politieagent Bert Farenhorst – is vrijdagavond pas een half uurtje oud. Naast de arrestatie door Rachèl en Thijs vonden er nog vier aanhoudingen plaats. De een voor drugs, de ander voor een zogeheten voetbaltruc, een vaak gebruikt concept van zakkenrollers. De eerste arrestatie gebeurde nota bene gelijk voor bureau Burgwallen. Agent Sil acteerde als dronken Engelsman en in het schijnsel van het bureau probeerde een man zijn telefoon en portemonnee te rollen. „Die was niet zo slim”, klinkt het grinnikend.

Kat-en-muisspel

Het is een kat-en-muisspel. Een groep van twaalf gespecialiseerde stille agenten – elf mannen en een vrouw – van de bureaus Burgwallen, Amstel en Jordaan legt twee aan twee vier nachten achter elkaar alle verdachte handelingen vast. Dat gebeurt secuur. Ze moeten de transactie drugs tegen geld zien of iemand herkennen met een gebiedsverbod. Thijs: „Je moet uiteindelijk wel kunnen duiden waarom je iemand hebt aangehouden. Diegene beroof je toch een paar uur van zijn vrijheid.”

Pareltjes

Het team bestaat uit menselijke pareltjes. Zoals Appie, met zijn petje scheef op het hoofd. Rovers denken geregeld dat hij een van hen is. De buit is weleens letterlijk in zijn handen geduwd. ’Hou even vast, we verdelen het zo, ze zitten achter me aan.’ Teamleider Marcel: „Hij is net als Sil geboren voor dit werk.”
Lees “’Stille’ agenten vegen Amsterdamse Wallen schoon” verder

De situatie rond prostitutie op de Wallen is niet houdbaar, zegt burgemeester Femke Halsema in een interview met Het Parool. ‘Het etaleren van kwetsbare vrouwen is niet acceptabel.’
AD 09-02-19

Halsema reageert daarmee op berichten dat veel Amsterdammers de Wallen mijden vanwege de drukte, vinden dat er minder prostitutie moet zijn in dit gebied en dat de helft van de bevolking het niet meer van deze tijd vindt om vrouwen in een etalage te zetten. Halsema snapt dat veel Amsterdammers zo denken.

,,Op deze manier vind ik het ook heel moeizaam. De omstandigheden waarin vrouwen hun werk moeten doen, zijn slechter geworden. Dus begrijp ik dat veel Amsterdammers denken: op deze manier is prostitutie niet meer zoals die ooit bedoeld was en die wij prettig vinden.”
Vernederen

Raamprostitutie, een historisch fenomeen in Amsterdam, is wat haar betreft minder vanzelfsprekend geworden. ,,Het gaat in toenemende mate gepaard met het vernederen van vrouwen door grote groepen toeristen.” Ze zal voor de zomer maatregelen op de middellange termijn aankondigen voor de Wallen. Hierbij kijkt ze ook naar prostitutie en gelden geen taboes. Alle opties liggen nog op tafel: meer ramen, verplaatsing van ramen, alles laten zoals het nu is.

Bij de burgemeester van Amsterdam staat voorop dat de maatregelen het lot van de vrouwen verbeteren die achter de ramen staan. ,,Ik vind het onverteerbaar. Daarom staat boven aan de lijst: hoe zorgen wij ervoor dat zij zelfstandiger en krachtiger zijn, niet misbruikt worden en niet verhandelbaar zijn.”

Volgens Halsema is er een ernstig vermoeden van mensenhandel en uitbuiting. Ze heeft Herman Bolhaar, Nationaal Rapporteur Mensenhandel, gevraagd om alle scenario’s te toetsen: wat zijn de effecten op het lot van de vrouwen.

AMSTERDAM – Met stijgende verbazing kijkt hoogleraar Staats- en Bestuursrecht Jon Schilder van de Vrije Universiteit naar de manier waarop het gemeentebestuur van de hoofdstad met wet- en regelgeving omspringt. Vanaf 1 januari mogen Amsterdammers hun woning nog maar 30 dagen per jaar verhuren en de burgemeester kondigde aan het ’boerkaverbod’ niet te willen handhaven. Deugt dat wel?

Schilder houdt zich bezig met het openbare orderecht en is juridisch specialist op het gebied van bevoegdheden van burgemeesters én de regelgevende bevoegdheid van de gemeenteraad. Als hoogleraar spreekt hij vanavond op een bijeenkomst van Amsterdam Gastvrij, een vereniging die opkomt voor woningverhuurders. Die worden beperkt door de invoering van de ’30-dagen regeling’.

Eerst iets anders: hoe kijkt u als expert naar de uitspraak van burgemeester Halsema, die het boerkaverbod ’on-Amsterdams’ vindt?

Ik heb het hele fragment teruggekeken. Halsema zei letterlijk: het is on-Amsterdams. Dat is een foute uitspraak voor een burgemeester. Die moet zich aan landelijke wetgeving houden. Mijn meest principiële bezwaar is dat Halsema helemaal niets met dit onderwerp te maken heeft. De burgemeester gaat niet over de handhaving van strafwetten, dat ligt op het bordje van politie en justitie. De burgemeester gaat echt alleen maar over onmiddellijke ordehandhaving, zoals relletjes en opstootjes. Ze kan in de driehoek (het overleg tussen hoofdofficier van het OM, burgemeester, en politiecommissaris) ook niet tegen het OM of politie zeggen: deze boef mag je wel of niet vangen. Sterker nog: als er na invoering van de wet een andere politiechef of hoofdofficier van justitie aantreedt die zegt: wij gaan wél met prioriteit handhaven op gezichtsbedekkende kleding, heeft ze daar niets over te zeggen.

Hoe beoordeelt u haar woorden dan?

Ik vind het kwalijk. Ik heb veel bewondering voor mevrouw Halsema, maar ik vind dat ze soms uitglijders maakt. Dit is niet de eerste maar wel een fundamentele, constitutionele fout.

Welke uitglijders ontdekte u nog meer?

Haar uitspraken over het sluiten van moskeeën, bijvoorbeeld. Daar gaat ze namelijk óók niet over. Burgemeesters gaan over het sluiten van drugspanden, maar moskeeën vallen -of je dat nu leuk vindt of niet- onder de godsdienstvrijheid. Een burgemeester mag helemaal nooit iets doen tegen kerken of moskeeën en overgaan tot sluiting. Dus ook daar ging ze haar boekje te buiten. En: ze is er nog niet op teruggekomen.

Mag ze ook niet ingrijpen als daar criminele activiteiten plaatsvinden, of bijvoorbeeld stelselmatig haat gepredikt wordt?

Nee, ook dan moeten politie en justitie optreden. Gedacht is wel eens aan de ontbinding van de organisatie die achter een moskee schuilgaat. Maar dan moet allereerst aangetoond worden dat er sprake is van een stelselmatige structuur van wetteloosheid. Denk maar aan het ontbinden van motorbendes, daar moest het OM ook aantonen dat er een patroon is van geweld of crimineel gedrag.

Maar ontbinden van zo’n club alleen op basis van uitspraken of haat zaaien? Nee, zo ver zal een rechter niet gaan. En dan nog kan een gebedshuis niet gesloten worden. Daarvoor moet je eerst de Grondwet wijzigen.

Maar de burger verlangt toch ook van de overheid dat er wél wordt ingegrepen als het mis gaat?

Ik ben er groot voorstander van dat de overheid ongewenste fenomenen aanpakt, maar dan moet het wel gaan volgens de koninklijke weg. Mijn lezing vanavond, bij Amsterdam Gastvrij, begint met een afbeelding van Stalin, een absolute machtshebber. Niet om de gemeente Amsterdam met Stalin te vergelijken, maar om het basisprincipe uit te leggen dat wij in de eerste studieweek ook aan onze studenten uitleggen. Dat is het zogeheten ’legaliteitsbeginsel’. Dat betekent dat de overheid alleen mag ingrijpen in de levens van burgers, als daar een wettelijke grondslag voor is.

Vindt u dan niet dat er reden is om het aantal dagen dat woningen verhuurd worden moet worden teruggeschroefd naar 30 dagen, juist vanwege de overlast en drukte?

Je moet kijken: is er een wettelijke grondslag voor? Amsterdam baseert zich op de landelijke Huisvestingswet. Die wet is primair bedoeld om schaarste van woningen te voorkomen. Amsterdam ziet nu een verschijnsel dat erg vervelend is: al die toeristen en overlast. Dat is heel akelig, maar dan gaan ze de Huisvestingswet als anti-overlastwet inzetten. Dan zeg ik: daar is die wet niet voor in het leven geroepen.

Gebeurt het vaker dat Amsterdam een loopje neemt met de regels?

Ik heb regelmatig discussie met het gemeentebestuur over juridische kwesties en wij adviseren ze ook wel eens, bijvoorbeeld over de aanpak van misbruik bij prostitutie en bij de aanpak van bierfietsen. Ik ben ook echt niet aan het ’afgeven’ op de gemeente: ik zit hier onafhankelijk en doe niet aan Airbnb’en, word niet betaald door Amsterdam Gastvrij en verhuur geen woning. Ik heb geen enkel persoonlijk belang.

Ik hoorde wethouder Ivens zeggen dat hij zei zich geen zorgen maakt over de juridische gevolgen. Er zijn al uitspraken door rechters gedaan die in het voordeel van de gemeente pleiten.

Ik heb ook contact gehad met een jurist van de gemeente, die mij informatie stuurde. Wij hebben dat hier bestudeerd. De Amsterdamse regels zijn: als je een woning langer dan de door de gemeente aangegeven termijn verhuurt, doe je aan woningonttrekking. Dat begrip ’onttrekking’ wordt door Amsterdam wel heel breed uitgelegd aan de hand van twee uitspraken. Maar in die zaken was het volstrekt duidelijk dat het ging om woningen die compleet waren ingericht als illegaal hotel, met een puur commercieel karakter, daar kijkt een rechter ook naar.

Onttrek je een woning als je volgend jaar in totaal 31 dagen een woning verhuurt? Ik zeg: nee, je komt als bewoner immers weer terug. Als je woning als hotel is ingericht, heb je een ander verhaal. Maar een Amsterdammer die vijf weken naar zijn of haar moeder in Groningen gaat en dan het huis verhuurt, dat is geen onttrekking. Die woning verliest de functie van bewoning niet. Zoals Amsterdam de regels nu uitlegt, zo kan de wet niet bedoeld zijn.

Wat zou de gemeente wél kunnen doen om toeristische overlast te beteugelen?

Hier op de universiteit wordt met studenten gewerkt aan een landelijke ’toeristische verhuurwet’ die gemeenten de mogelijkheid geeft om een verordening vast te stellen om verhuur verplicht te melden bij de gemeente. Met die registratieplicht kan overlast makkelijker worden beteugeld door lokale overheden. Ook omwonenden kunnen inzien wanneer een buurpand wordt verhuurd. Dát is de koninklijke weg.

Je ziet dat burgemeesters wel een grotere rol krijgen in de aanpak van ondermijnende criminaliteit. Een goede ontwikkeling?

Dat is een zeer bedenkelijke ontwikkeling die het ambt van de burgemeester juist zelf ondermijnt. Burgemeesters zijn daar veel te kwetsbaar voor: zij zijn niet opgeleid om te vechten tegen keiharde criminaliteit. Het is levensgevaarlijk, dat zie je ook bij de burgemeester in Haarlem die zwaarbewaakt door het leven moet. De georganiseerde criminaliteit is bikkelhard en daar is een burgemeester totaal niet tegenop gewassen. Het ambt van de burgemeester is niet ingericht voor het op grote schaal sluiten van bedrijven of drugspanden. Daar is het veel te kwetsbaar voor. Bestrijding van misdaad is een taak van het OM en de rechterlijke macht, dat hele apparaat is daarvoor ook beter ingericht.

De Nederlandse afdeling van hulporganisatie Terre des Hommes gaat samenwerken met de Vlaamse gemeente Antwerpen om de toename van loverboy-praktijken aan te pakken.
bron: AD

Volgens Gideon van Aartsen, verbonden aan kinderrechtenorganisatie Terres des Hommes, is het aantal Nederlandse slachtoffers van loverboys de laatste jaren fors gestegen. Van Aartsen is projectleider van Watch Nederland, waar hij een team leidt dat zoekt naar pooiers, hun slachtoffers én klanten. De ‘loverboy 3.0′ ronselt via het internet en die handel gaat vaak ook de grens over. Vlaamse meisjes en jongens komen zo gedwongen in de prostitutie in Nederland terecht en Nederlandse jongens en meisjes in België.

,,Minderjarigen worden vaak over de grens aan het werk gezet , omdat ze op die manier minder snel weglopen”, weet Van Aartsen. ,,Nederlande slachtoffers komen vaak in Antwerpen terecht, waar ze niet achter het raam werken, maar in bepaalde cafés die in België als ‘bar’ worden aangeduid.”

De stijging van het aantal minderjarige prostituees in zowel België als Nederland, is volgens Terres des Holmes te wijten aan de online handel. Pooiers ronselen kinderen op platforms zoals Telegram, Tinder en zelfs Scholieren.com. ,,Het is big business”, zegt Van Aartsen. ,,Soms reageren binnen 48 uur wel 160 mannen op een advertentie.”

‘Duizend euro meisje’

Als voorbeeld noemt hij het zogenoemde ‘duizend euro meisje’. Een slachtoffer dat in België duizend euro per dag moest ophalen voor haar pooier. ,,Per klant kreeg ze maar 50 euro. Het meisje had gemiddeld 20 klanten per dag.”

De projectleider zegt dat kinderpooiers pubers soms aanmoedigen om zich uit te kleden voor de webcam, waarna ze hen chanteren met foto’s. ,,Die chantage gaat zo ver, dat kinderen zelf de trein pakken om in België te werken. Ze zien geen andere uitweg.”
Mannelijke slachtoffers

Wat veel mensen niet weten, is dat ook jongens steeds vaker het slachtoffer zijn van uitbuiting. Terres des Hommes doet momenteel onderzoek naar mannelijke slachtoffers, omdat jongensprostitutie vaak onder de radar blijft. ,,Het onderzoek loopt nog, we treffen nu al de meest schrijnende gevallen aan”, zegt Van Aartsen daarover. Soms doen jongens het in eerste instantie ‘vrijwillig’. Ze krijgen er geld voor en denken dat ze het bij die éne keer laten. Maar vervolgens raken ze verstrikt in de prostitutie.

De aankomende samenwerking tussen gemeente Antwerpen en de Nederlandse kinderrechtenorganisatie is uniek voor België. ,,In Nederland werkt de overheid wel vaker samen met ngo’s, bedrijven en burgers. Als wij iets op het spoor zijn, dragen we dat over aan de politie. In België is die samenwerking tussen de overheid en burgers bij het bestrijden van misdaad ongebruikelijk”, aldus Van Aartsen.

Georganiseerde misdaad

Toch ziet ook de gemeente Antwerpen nu dat de samenwerking waardevol is. Daarom gaat Antwerpen een team vormen met Terres des Hommes. Van Aartsen: ,,De grensoverschrijdende kinderprostitutie is een sterk voorbeeld van georganiseerde misdaad. Pooiers werken samen, wij moeten onze krachten ook bundelen als we de strijd aan willen gaan.”

De Belgische prostitutie-ambtenaar Lieve Huijskens beaamt dit. ,,Mensenhandelaars stoppen niet aan de grens”, zegt ze tegen de Vlaamse televisiezender VRT. ,,Als een slachtoffer niet meteen een verklaring wil afleggen bij de politie en er nog onvoldoende bewijzen zijn dat er inderdaad slachtofferschap is, is het voor een burgerinitiatief soms gemakkelijker om verder te gaan met informatie te vergaren’’, stelt Huijskens

,,Mensen die een vermoeden hebben dat er een loverboy in het spel is, durven vaak geen aangifte te doen”, denkt Van Aartsen verder. ,,Bij Watchnederland.nl kan men anoniem melding maken. Trek alsjeblieft aan de bel bij ons als er foute signalen zijn.”