Auteur: Dominaforum

Justitie eist 20 jaar cel voor ‘prostitutie-moorden’

Het Openbaar Ministerie heeft 20 jaar cel geëist tegen Albert B. (59) die verdacht wordt van twee moorden uit de jaren negentig. Berendina Stijger (45) en Francis Hofland (22) werden beiden met opengesneden kelen op verschillende plekken in Rotterdam gevonden. Er was veel publiek in de zaal aanwezig.

Volgens justitie is er voldoende bewijs dat Albert B. de vrouwen heeft verkracht en van het leven heeft beroofd. Hij zou de vrouwen met een mes hebben gedwongen tot seks. Met dit mes werden ze vervolgens van hun leven beroofd. Twintig jaar cel is de maximaal te eisen straf voor een misdrijf van die kwalificatie uit die tijd.

De moorden op zwerfster Berendina Stijger en prostituee Francis Hofland werden in 1990 en 1991 gepleegd. Verdachte Albert B kwam bij het cold caseteam decennia later in het vizier omdat op hun lichamen zijn sperma werd aangetroffen. Ook werden merkwaardige lappen stof gevonden op de plaatsen van het misdrijf.

In die tijd werden meerdere moorden op prostituees gepleegd. Alleen de zaken van Stijger en Hofland bleven overeind. Uit later onderzoek bleek Berendina Stijger niet tippelde maar een zwervend bestaan leidde in de omgeving van de Willemsbrug.

Lees “Justitie eist 20 jaar cel voor ‘prostitutie-moorden’” verder

Gewelddadige mensenhandelaar Lino P. voerde waar schrikbewind

Hij was net als de beruchte Turkse pooier Saban Baran een nachtmerrie voor zijn slachtoffers. Mensenhandelaar Lino P. martelde jarenlang kwetsbare vrouwen en dwong hen tot prostitutie. Na zijn berechting wist hij in november vorig jaar te ontkomen. Hij vluchtte naar Curaçao, waar hij goede sier maakte als dj en fokker van vechthonden. Het eiland blijkt een toevluchtsoord voor voortvluchtige criminelen. Als het aan justitie ligt, komt daaraan een einde.

Even is daar de verwarring. Eindelijk lijkt de beruchte vrouwenhandelaar Lino P. onder politiebewaking op weg naar Nederland om zijn straf uit te zitten. Maar dan, kort voordat zijn vlucht KL736 vanaf Curaçao naar Nederland vertrekt, verschijnt een bericht op zijn Facebookpagina: ’Al denk je dat je slim bent, ben ik altijd nog slimmer dan jou’. Hij zal toch niet wéér de dans ontspringen?

Hoofdofficier van justitie Heiko de Jong pleegt op het parket van Willemstad snel een telefoontje met de bewakers en geeft uitsluitsel. „P. kreeg kort voor het instappen nog even zijn smartphone terug en heeft toen kennelijk snel dat bericht verzonden. Maar hij is nu toch écht op weg naar Nederland.”

Twee slachtoffers van P., Judith en Samantha*, slaken dan in Nederland een zucht van verlichting. De man die hun zo lang het leven zuur maakte, moet eindelijk zijn straf uitzitten. „Toch gerechtigheid”, verzucht Judith. „Al kan ik het nog steeds niet geloven. Zo’n bericht op Facebook bedoelt hij als waarschuwing. Hij wil duidelijk maken dat we nog niet van hem af zijn.”

Lees “Gewelddadige mensenhandelaar Lino P. voerde waar schrikbewind” verder

Joop van Riessen: ‘Prostitutie weg uit de buurt’

Amsterdam moet een einde maken aan prostitutie op de Wallen, vindt oud-hoofdcommissaris Joop van Riessen, die jaren werkte in dit gebied. ‘Het is volledig uit de hand gelopen.’
Het Parool 8 september 2018

Tijdens een theatershow in de Meervaart, in april, liet Joop van Riessen (1943) zich ontvallen hoe fijn het zou zijn als de Wallen weer een gewone woonwijk wordt, zonder prostitutie. “Ik kreeg minutenlang applaus,” zegt hij. “Ik wist niet wat mij overkwam.”

Het applaus zette Van Riessen aan het denken over de onhoudbare situatie op de Wallen. En toen hij vorige week in deze krant las dat voormalig burgemeester Jozias van Aartsen vindt dat Amsterdam iets moeten doen aan dat imago van ‘de stad waar alles kan’, besloot hij hem te steunen.

Van Riessen heeft een lange carrière achter de rug bij de Amsterdamse politie, die in 1965 begon op bureau Warmoesstraat en duurde tot 2004. Sindsdien schrijft hij boeken en treedt op.

Overlast
In zijn jaren bij de politie zag hij de Wallen veranderen. In de jaren zestig was de hoerenbuurt nog relatief overzichtelijk. Weliswaar was volop sprake van criminaliteit, drank en vechtpartijen, maar de overlast was niet zo massaal als nu. Begin jaren zeventig kwam de heroïnehandel op, die van de Wallen een drugsgetto maakte. “De politiek bemoeide zich nergens mee. Burgemeester Ed van Thijn was de eerste.”

Cocaïne verdreef heroïne, waarmee de spuitende junks uit het straatbeeld verdwenen. Inmiddels hebben toeristen de Wallen overgenomen. Zij komen af op drank, drugs en hoeren en veroorzaken veel overlast. Het is uit de hand gelopen. “En als je er iets van zegt, pleeg je een doodzonde.”

Wat Van Riessen betreft, stopt Amsterdam met prostitutie op de Wallen. De functie van hoerenbuurt voor zeelieden is allang vervaagd. Nu trekken hordes joelende toeristen langs Oost-Europese vrouwen. “Het is mensonterend, een schandalige situatie.”

Sluiting
Het argument dat sluiting leidt tot illegale prostitutie elders in de stad, vindt Van Riessen kul. Die vrees bestond ook na sluiting van tippelzone aan de Theemsweg. “Maar de dames gaan naar het buitenland.”

Ook met de coffeeshops is het uit de hand gelopen, zegt Van Riessen. “Kijk naar de kop van de Haarlemmerstraat. Daar zitten veel coffeeshops in wat ooit de leukste winkelstraat van Nederland was. Zo’n straat gaat kapot.”

De politiek durft het debat over de sluiting van de Wallen niet aan, constateert Van Riessen. En dat is jammer, want hij is ervan overtuigd dat toeristen weg zullen blijven als de rode lichten doven. “Als we het in een referendum zouden vragen, zal een meerderheid stemmen voor een stop op prostitutie op de Wallen.”

Tijdlijn: waar blijft het Nieuwe Zandpad?

UTRECHT – Sinds de sluiting van de woonboten aan het Zandpad in 2013, wil de gemeente langs de Vecht een geschikt onderkomen waar sekswerkers transparant en veilig hun werk kunnen doen. Maar waar de nieuwe prostitutiezone allang in bedrijf had moeten zijn, loopt het project steeds verder vertraging op. Hoe komt het dat het zo lang duurt voordat het rode licht eindelijk het groene licht krijgt? Een tijdlijn van de belangrijke ontwikkelingen in het dossier.

1945
Aan het Zandpad langs de Vecht ontstaat na de Tweede Wereldoorlog een prostitutiezone. De zeven decennia erna groeien de woonboten uit tot een begrip in Utrecht en ver daarbuiten. Wel komen er vanaf de jaren ’80 meermaals gevallen van mensenhandel en mishandeling naar buiten.

JULI 2013
De gemeente sluit de peeskamers aan het Zandpad en aan de Hardebollenstraat in het centrum, vanwege aanwijzingen voor mensenhandel en andere misstanden. Burgemeester Aleid Wolfsen geeft aan dat er geen einde komt aan de raamprostitutie in de stad, maar dat alleen de vergunningen van de oude exploitanten worden ingetrokken.

JULI 2015
Meerdere ondernemers hebben zich gemeld met een plan voor de exploitatie van de nieuwe raamprostitutiezone in Utrecht, laat de gemeente weten.

SEPTEMBER 2015
De gemeenteraad stelt het bestemmingsplan ‘Het Nieuwe Zandpad’ vast. Dat maakt nieuwe raamprostitutie mogelijk dicht bij de oude locatie aan het Zandpad, maar dan haaks op de oever van de Vecht. De gemeenteraad wil op deze plek alle raamprostitutie in de gemeente Utrecht concentreren.

FEBRUARI 2016
Omwonenden trekken aan de bel. Ze vrezen overlast van bezoekers en pooiers en zeggen dat cijfers over de behoefte aan raamprostitutie ontbreken. De bewoners willen dat de Raad van State zich uitspreekt over hun bezwaren.

JULI 2016
De nog te bouwen peeskamers zouden al zijn verhuurd, meldt de Drentse exploitant Beja Accomodaties. Het plan is om het Nieuwe Zandpad in het voorjaar van 2017 in gebruik te nemen.

SEPTEMBER 2016
De eerste bootjes aan het Zandpad verdwijnen. In de voorheen lange onafgebroken rij zitten nu vier gaten. De gemeente laat ook zo’n 200 bomen verwijderen, om ruimte te maken voor de geplande prostitutiezone.

NOVEMBER 2016
De Raad van State verwerpt de bezwaren van de buurtbewoners. Utrecht genoeg onderzoek gedaan naar een goed bereikbare locatie, die niet te afgelegen is, maar ook niet te dichtbij een woongebied ligt, zo luidt het oordeel.

DECEMBER 2016
Een medewerker van Beja Accomodaties komt niet door een uitgebreide veiligheidsscreening van de gemeente.

JANUARI 2017
De gemeente maakt bekend te breken met beoogd exploitant Beja. De medewerker, die om privacyredenen wordt aangeduid als ‘Mijnheer X’, heeft enkele maanden in de gevangenis gezeten. Uit het rapport bleek dat de adviseur eerder vier keer was veroordeeld voor in totaal 21 strafbare feiten, vooral ernstige geweldsdelicten tegen vrouwen. Volgens Beja is de rol van de man binnen de organisatie erg beperkt.

APRIL 2017
Investeerder Non Nobis stapt uit het project Nieuwe Zandpad. De non-profitorganisatie uit Zeist wilde de ramen niet alleen bouwen en beheren, maar ook exploiteren. De gemeente wilde daar twee verschillende partijen voor. Non Nobis vond op haar beurt dat toekomstige exploitanten van de ramen exorbitant veel zouden kunnen verdienen en wilde daar niet aan meewerken.

JUNI 2017
De rechtbank beslist dat de gemeente in haar recht stond toen ze het huurcontract met Beja Accomodaties verscheurde.

JULI 2017
De Autoriteit Persoonsgegevens tikt de gemeente Utrecht op de vingers. De registratieplicht van prostituees is in 2013 onterecht aangescherpt. Op die manier wilde de gemeente sekswerkers kunnen weigeren bij signalen van mensenhandel.

De gemeente geeft aan dat ze na de zomer meer duidelijkheid kunnen geven over de toekomst van het Nieuwe Zandpad.

SEPTEMBER 2017
Er zijn vijf ondernemers die strijden om de rechten om het Nieuwe Zandpad aan te mogen leggen.

OKTOBER 2017
De rechtbank veroordeelt Vier Bulgaarse mannen voor mensenhandel aan het Zandpad. Ze krijgen celstraffen van bijna twee tot ruim vijf jaar. Volgens het OM gingen de mannen in 2013 liefdesrelaties aan met de vrouwen, soms met meerdere tegelijk. De vrouwen moesten in de prostitutie werken. Het verdiende geld, of een gedeelte daarvan, moesten zij afstaan.

In dezelfde periode worden de bootjes aan het Zandpad weggesleept.

APRIL 2018
Eén van de twee overgebleven partijen die in de race zijn om te bouwen op het Nieuwe Zandpad trekt zich terug uit de procedure. De aannemer wilde de eerste 32 werkplekken vanaf de Vecht. Dat bleek niet mogelijk.

Ondertussen blijkt uit het Handhavingsverslag 2017 dat er steeds vaker illegale bordelen worden aangetroffen in sociale huurwoningen. Voorheen vonden dit soort praktijken juist in particuliere woningen plaats.

MEI 2018
Ook de laatst overgebleven kandidaat voor de bouw van de prostitutiezone stapt uit het project. De partij vindt de risico’s van de Wet Bibob te groot. Met deze wet kan de gemeente de huur- en opstalovereenkomst opschorten, ontbinden of beëindigen na onderzoek. Dit om te voorkomen dat de overheid meewerkt aan criminele activiteiten. Hierdoor lijkt het project alweer vertraging op te lopen. Wel zijn er deze maand nog “oriënterende gesprekken” met andere partijen, laat het college weten.

Burgemeester Jan van Zanen geeft aan in beroep te gaan tegen de beslissing van de Autoriteit Persoonsgegevens. Volgens de gemeente vormt de registratieplicht “een belangrijke barrière tegen mensenhandel en uitbuiting van sekswerkers”.

Tourtoeslag voor gluurders op de Wallen

Het idee van oud-sekswerkers Xaviera Hollander en Metje Blaak om vijf euro te heffen bij bezoekers aan de Wallen is moeilijk uitvoerbaar. Onderzoek toont aan dat sekswerkers wel gecompenseerd kunnen worden via een extra belasting op de kaartjes voor een rondleiding.

Het Amsterdamse online marketingbureau ThingstodoinAmsterdam heeft een onderzoek gedaan naar twee specifieke zoekopdrachten op Google. De opdracht ’ Red Light District’ in combinatie met de woorden ’price’ (prijs) en ’tour’ (rondleiding) laten opvallende cijfers zien.

De interesse voor de Wallen blijkt via deze zoekopdrachten bijna verdubbeld ten opzichte van 2014. „Meer dan 12.000 zoekopdrachten per maand wijzen tegenwoordig op de directe wens van toeristen om gebruik te willen maken van sekswerkers”, staat in het onderzoek.

Maar was vier jaar geleden tien procent van de zoekenden gericht op een rondleiding in plaats van seks, tegenwoordig bestaat zeventig procent van de interesse voor de Wallen vooral uit familiebezoekjes. In de praktijk gaat het in totaal – seks en rondleidingen – overigens om 2,5 miljoen bezoekers per jaar.

Sekswerkers klagen over de grote groepen starende bezoekers. De overkoepelende belangenbehartiger Proud heeft in kaart gebracht waarom klanten van sekswerkers wegblijven. Een van de redenen zijn de overvolle straten met toeristen. Deze zijn ook nog eens onwetend van de gewoonten op de Wallen. Menig bezoeker maakt ongegeneerd foto’s. Dat leidt regelmatig tot clashes en camera’s en telefoons in de grachten. Sekswerkers en raamexploitanten grijpen naar eigen inzicht in.

Hollander en Blaak opperden om sekswerkers te compenseren via een toegangsprijs van vijf euro. Blaak: „Ik denk dat mensen dat betalen. Pas als je naar een sekswerkers bent geweest, krijg je dat geld als borg bij de uitgang terug.” Die ’uitgang’ is in de optiek van de onderzoekers geen optie. „De Wallen afsluiten, kan in onze ogen niet.”

Een oplossing zou mogelijk een extra belasting of toeslag zijn, die bovenop de reguliere tourticketprijs komt. „Het gluren op de Wallen moet gewoon duurder”, legt de woordvoerder uit. „Er zijn 1500 tot 1700 vergunningen afgegeven voor rondleidingen. Als je een kaartje substantieel duurder maakt, kan je dat extra geld via een gemeentelijk fonds laten terugvloeien naar de sekswerkers.”

Een dergelijke maatregel leidt ook tot minder bezoekers, die alleen maar naar de rode kamers staren. „Hoe duurder de kaartjes, hoe minder mensen er gebruik van maken”, aldus de woordvoerder.

Bron: Telegraaf

Eisen raamprostitutie Wallen deels van tafel

De burgemeester van Amsterdam, destijds Eberhard van der Laan, mocht voorwaarden stellen aan vergunningen voor raamprostitutiebedrijven op de Wallen, maar sommige van die voorwaarden gaan te ver en moeten van tafel. Dat heeft de Raad van State bepaald.

Met de voorwaarden wil Amsterdam mensenhandel en uitbuiting tegengaan. Zo is de tijd dat een werkruimte aan één sekswerker mag worden verhuurd, begrensd, en moeten raamprostitutiebedrijven intakegesprekken voeren met sekswerkers. Van die gesprekken moet een verslag beschikbaar zijn voor toezichthouders van de gemeente.

Die maximale verhuurtijd en de intakegesprekken zijn prima voorwaarden tegen misstanden, maar gespreksverslagen mogen niet naar de toezichthouders gaan. Ook gaat er een streep door de voorwaarde dat raamexploitanten verantwoordelijk zijn voor overtredingen van de hygiëneregels binnenskamers. Verder is de eis dat een exploitant lopend binnen 12 minuten aanwezig moet kunnen zijn als een toezichthouder dat vraagt, te verstrekkend.

Bron: Telegraaf

Uitbuiting op de Wallen gaat door

Vorige week kwam in het nieuws dat uit onderzoek blijkt dat veel prostituees op de Wallen in Amsterdam met enorme schulden kampen. Tienduizenden euro’s schuld en vrijwel geen mogelijkheid om hun schuld af te lossen, ongeacht hoe hard en hoe lang ze werken.

Hun inkomsten dekken nauwelijks de torenhoge huren die zij aan de huisbazen moeten afdragen voor hun kleine kamertje met rood lampje en raam. Met drie of vier klanten op een avond kunnen ze nét de huur van 150 tot 200 euro die de kamer per avond kost, betalen. De huren zouden omlaag moeten, maar kennelijk is er zo’n enorme schaarste aan beschikbare ramen op de Wallen, dat de inhalige huisbazen deze exorbitante huren kunnen blijven rekenen.

Lees “Uitbuiting op de Wallen gaat door” verder

Hier wil je zeker eens binnen gluren: de gloednieuwe Dreamgirls Privé

De nieuwe erotische club aan de Oude Stationsweg is deze maand geopend: Dreamgirls Privé. Wij waren heel benieuwd hoe die er van binnen uit zou zien. En dus gingen wij er eens binnenkijken.

Vroeger was Club Bella Donna in dit pand gevestigd. De nieuwe eigenaar heeft het de afgelopen weken opgeknapt, zodat het weer helemaal spic en span is.

Sfeer

Er zijn acht ontvangstkamers en een SM-kamer voor de liefhebbers. Wat hier belangrijk is? Hygiëne, discretie, service en een ongedwongen sfeer. Nou komen wij niet echt dagelijks in een erotische club, dus waren we heel nieuwsgierig. En jij bent ook vast heel benieuwd hoe zo’n club er nu eigenlijk uitziet. Kijk met ons mee:

Bron: Indebuurt.nl

Sekspark Amsterdam: te veel toeristen, te weinig klanten

Amsterdam worstelt al decennia met de jungle van het Wallengebied, vergeefs. Prostituees en bewoners lijden onder de 2,5 miljoen bezoekers in het sekspretpark. ‘Het lijkt alsof we apen zijn.’

Hoeren, hoeren. Wij willen hoeren zien!” Als er een voetbalwedstrijd is, hoor ik fans dit ’s middags op de Wallen al scanderen, zegt Marja Sijpestein. “Laatst was er een complete Belgische schoolklas, met blauwe shirtjes aan, die achter de juf langs de ramen liep. Dat verdienen de vrouwen niet.” Sijpestein (50) is manager van Scharlaken Koord, een organisatie die al dertig jaar prostituees bijstaat.

Ombudsman Arre Zuurmond luidde recent de noodklok over de onbeheersbaarheid van het centrumgebied in de hoofdstad. Naast drugs en musea is prostitutie Amsterdams grote magneet voor buitenlanders. Sinds de jaren negentig proberen opeenvolgende gemeentebesturen de criminele infrastructuur en mensenhandel op de Wallen te bestrijden. Vergeefs. Want ook het veelbesproken Project 1012 (vernoemd naar het postcodegebied) dat in 2007 startte met diezelfde doelen, is mislukt. Dat stelde de Amsterdamse Rekenkamer eind juni.

Er zijn tientallen miljoenen gestoken in het opkopen van raambordelen, en er zijn al dertig rechtszaken gevoerd over mensenhandel. Maar schattingen van onderzoekers en gemeente over het aantal vrouwen dat niet vrijwillig achter het raam staat, variëren nog steeds tussen de tien en zeventig procent, afhankelijk van de gehanteerde definitie van vrijwillig. Niemand kent de realiteit achter de gevels. De penose is niet geschrokken van beperktere openingstijden en verplichte ‘intakegesprekken’ door kamerverhuurders waarmee sekswerkers hun zelfstandigheid moeten aantonen. Criminelen opereren heimelijker, aldus de Rekenkamer.

Lees “Sekspark Amsterdam: te veel toeristen, te weinig klanten” verder

Gemeentebordeel My Red Light boos over optreden politie en gemeente

My Red Light is ontevreden hoe de politie en gemeenten optreden tegen mensenhandel op de Wallen in Amsterdam. Bestuursvoorzitter Justine le Clercq van dit door de gemeente geïnitieerde raambordeel zegt dat meldingen over gedwongen prostitutie door de politie niet serieus worden genomen.

Het bestuur van My Red Light heeft het afgelopen jaar 4 meldingen gedaan van mensenhandel, maar in slechts 2 gevallen greep de politie in. Het dieptepunt was volgens Le Clercq toen een vrouw onlangs zelf toegaf gedwongen te werken en de politie niet kwam. De politie laat weten dat door een technisch probleem de mail te laat was gezien. Het slachtoffer is inmiddels verdwenen.

Dwangsom

Volgens ex-sekswerker Le Clercq werken de strenge regels van de gemeente bovendien averechts. Zo kreeg My Red Light zelf een dwangsom van € 25.000, omdat de gemeente vond dat het bestuur ‘te laat’ meldde dat een prostituee in hun bordeel werd gedwongen. Volgens Le Clercq is de kans groot dat het gemeentebordeel ten onder gaat aan de strenge regelgeving.

Vragen CDA en ChristenUnie

Het CDA en de ChristenUnie hebben inmiddels vragen aan de gemeente over de kwestie gesteld. “Het is bizar dat er ook bij My Red Light sprake is van gedwongen prostitutie”, zegt CDA-raadslid Diederik Boomsma tegen Nu.nl. “De gemeente heeft er geld in gestopt omdat er een veilige plek moest komen zonder mensenhandel. En nu blijkt dat zelfs daar vrouwen gedwongen worden.” Hij noemt het ‘ongekend gênant en verschrikkelijk’.

De gemeente heeft AT5 laten weten dat de meldingen wel in behandeling zijn genomen, maar dat er verder – in het belang van het onderzoek – niet op in wordt gegaan.

Reactie van onze redactie:

Tja, zo is de overheid als Gemeente Amsterdam nu eigenaar van een raambordeel en klagen ze over hun eigen strenge en niet realistische regels. Lol, dat was te voorzien. De Gemeente die controles opvoerden, en dat door machtsgeile ambtenaren in plaats van de deskundigen zoals de zedenpolitie die dat eerst deed. Inmiddels doen die geen controles meer. En nu blijkt dat de Gemeente in de praktijk ook niet als raamverhuurder kan voorkomen dat gedwongen dames komen werken, of die herkend worden, wat exploitanten al jaren roepen. En ze laten de illegale (escort/advertentie sites) met illegale prostituees die in hotels of via huurwoningen, air benb woningen werken maar ongemoeid. Overtreding van hotelwet, geen belastingaangifte, geen controle op leeftijden vd dames of gedwongenheid, of hun werkplek qua hygiene, eigen gezondheid etc. Gemeentes werken dus mee aan illegale en gedwongen prostitutie en bestrijden de legale vergunde prostitutie. En het gaat maar door! 2018…. Nederlandse politiek faciliteert moderne slavernij, treedt er niet tegen op en sluit juist de legale prostitutie. Slaap zacht politici!!!!!!